Ayurveda, mindfulness en.. christendom?

Tijdens de opleiding kwam ik in aanmerking met het boeddhisme en begon ik me steeds meer te interesseren in de boeddha. Ik begon hierdoor mijn christelijke geloof en missie beter te begrijpen. Er wordt in de kerk telkens gesproken over je leven in handen leggen van God; in vertrouwen dat door Jezus al je zonden zijn vergeven; in het liefhebben van je medemens; en het oordeel naar anderen aan God over te laten. Maar hoe kan ik mijn leven in handen leggen van God als ik niet weet hoe ik moet loslaten? Of hoe kan ik het oordeel over anderen aan God overlaten als ik alleen mezelf al continue veroordeel en uitscheld? Allemaal uitdagingen en patronen die middels een mindfulnesstraining worden aangepakt.

Iets waarin het christelijk geloof en het boeddhisme elkaar in lijken tegen te spreken is de volgende spreuk, die ook terugkomt in de Bijbel [5]: ‘’Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.’’ Met een mindfulness blik zou je deze zin juist omdraaien. Tijdens de training wordt vaak de wedervraag gesteld aan een cursist: ‘’Zou je naar een goede vriend net zo praten als nu tegen jezelf?’’. Als de zin dan wordt omgedraaid krijg je: Wat gij niet wilt dat een ander geschiedt, doe dat ook uzelf niet.

Het verschil tussen deze visies is dat de christelijke versie impliceert dat je jezelf meer lief hebt dan de ander en de boeddhistische het tegenovergestelde. Je zou zeggen dat dit een fundamenteel verschil is. Je hebt christelijke stromingen waarin de nadruk ligt op het aspect dat wij als kleine mens het niet verdiend hebben om Gods vergeving te krijgen voor alle grote en kleine dingen die we fout hebben gedaan – en we maar ons ongelofelijke best moeten doen om betere mensen te worden, hoewel dat eigenlijk vergeefs is. Voor mensen met zo’n instelling kan de mindfulness versie van de spreuk heel heilzaam zijn. Mijn ervaring met dergelijke kerken is dat mensen zichzelf namelijk altijd wegcijferen ten dienste van de ander. Maar je hebt ook kerken die heel erg de nadruk leggen op dat zoiets immens groots en onbegrijpelijks juist óns zo liefheeft dat ie al onze fouten wil vergeven. Deze visie zet ons juist op een voetstuk, en stimuleert zelfliefde en dankbaarheid. Grappig is dat juist bij deze stroming ik de eerste uitspraak ‘’Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet’’ zou plaatsen. En dat terwijl je bij een kerk die uitgaat van dankbaarheid en zelfacceptatie ook een boeddhistische overeenkomst kan vinden. Loopt lekker door elkaar hé? Ik denk dat allebei de spreuken op ons van toepassing zijn. Dus wat gij niet wilt dat geschiedt, doe dat dan ook niet. Of het nou naar jezelf of de ander is.

''Je lichaam is een tempel. Treat it accordingly!''

En als je dit allebei als even belangrijk beschouwt kan je ook denken aan een meer ayurvedisch of hindoeïstisch standpunt waarin elk object in deze aarde prana bezit. Prana betekent levenskracht en zit als het goed is zowel in je eten, in je organen, in werktuigen, sieraden, noem maar op. Prana is universeel en een geheel. Dus je zou met net zoveel respect met je pannen als met je lichaam om moeten gaan, of je lichaam net zoveel als een tempel moeten beschouwen als een daadwerkelijke tempel: Of weet u niet dat uw lichaam een tempel is van de heilige Geest, die in u woont en die u ontvangen hebt van God, en weet u niet dat u niet van uzelf bent? U bent gekocht en betaald, dus bewijs God eer met uw lichaam. [6] Nu worden er in de bijbel veel uitspraken gedaan over hoe je met jezelf en je lichaam zou moeten omgaan. Het hindoeïsme stelt zelfs dat als je maar zo rein en goed mogelijk hebt geleefd je in je volgende leven als een betere versie van jezelf terug komt naar de aarde, net zolang tot je puur genoeg bent om met het goddelijke verenigd te worden. Jezus zegt dat niet wat via de mond ons lichaam in komt, maar via de mond ons lichaam uit komt onze reinheid bepaalt[7]. Het gaat hier dus om goede daden en goede woorden die je tot een beter mens maken. De ayurveda stelt dat hetgeen hoe je lichaam wordt opgebouwd ook bepaalt gedrag stimuleert. Zo weten we allemaal dat je van teveel fastfood eten sloom en lui wordt, van alcohol minder toerekeningsvatbaar of agressief, en van koffie wakker. Alles dat wij verteren bouwt ons op, zowel op de korte als op de lange termijn. Je lichaam wordt immers gemaakt van dat wat jij op neemt. Zo wordt in een strikt yogi-dieet bijvoorbeeld geen ui en knoflook gegeten, omdat dit je spirituele groei belemmert. Het hele idee achter de ayurveda is dat een gezond en gelukkig lichaam beter tot spirituele groei komt. Klinkt niet gek toch? Ik vind de ayurveda een hele mooie, concrete uitwerking van het feit dat je lichaam een tempel is, en hetgeen dat uit jou voortkomt je reinheid bepaalt.

''De reiki master zei dat ik als christen misschien niet genoeg open zou staan voor reiki,

en moest rekening houden met een langer leer proces''